Bebeğin ense kalınlığı, kromozom anomalileri açısından oldukça önemli bir değerdir. Gebeliğin 11 ve 14. haftaları arasında bebeğin normal ense kalınlığı ölçüsü bilinmektedir. Bu nedenle gebelikte bu haftalarda ense kalınlığı ölçümü yapılır. Ense kalınlığı bu haftalarda normal olarak 3 mm olmalıdır. Bunun üzerinde bir değer çıkarsa, bebekte kromozom anomalisi olduğu düşünülür. Ense saydamlığının kalınlığının ölçüldüğü ve tıpta NT (Nuchal Translucency) olarak tanımlanan bu test, bebeklerin henüz anne karnında taranması açısından oldukça yaygın olarak kullanılan belirteçler arasındadır. Ultrasonografide NT şeklinde kodlanmış olan ense kalınlığı ölçümü önemli bir bulgudur.

Ense kalınlığı ölçümü, gebelikte 11-14 haftalar arasında yapılır. Bunun dışındaki gebelik haftalarında rutin ölçüm yapılmaz. Bu ölçüm tek başına oldukça önemli bir belirteç olarak kabul edilir. Ancak, birlikte yapılan ikili test parametresi olarak değerlendirilir.

Bebeğin ense kalınlığı normal olarak kadın doğum doktoru tarafından ölçülebilir. Fakat ense kalınlığı ölçümü sertifikası bulunan ve eğitim almış uzmanların bunu ölçmesi daha doğrudur. Bu oldukça hassas bir ölçümdür. Anne karnında fetusun hareket etmesi bile sonuçlara yansır. Kadın doğum doktoru tarafından kalın ölçülmüş çoğu enseler, daha sonra bu konuda uzman olan doktorlar tarafından ölçüldüğünde normal bulunur. Bu yüzden özellikle riskli gebeliklerde ölçümün uzman tarafından yapılması daha sağlıklıdır.

Bebeğin ense kalınlığı kromozom anomalilerin tespiti açısından ölçülmektedir. Gebelikte normalde bebeğin gelişmesiyle yani gebelik haftasının artmasıyla ense kalınlığı artar. 11-14 haftalarda ense kalınlığı normal değeri 3 mm olmalıdır. Bu bilinen kesin değerdir. 3 mm ve üzerindeki ense kalınlığı artmış olarak kabul edilir. Eğer 6 mm'nin üzerine çıkmışsa, bu oldukça kötü kabul edilir. Ense kalınlığının artması, özellikle Down sendromu gibi anomali riskini de artırır.

Ense kalınlığı genellikle üstten yani karından yapılan ultrasonla ölçülür. Fakat bazı hallerde anne ve bebeğin durumuna bağlı olarak, alttan yani vajinal ultrasonla ense kalınlığı ölçümü yapılabilir. Ultrason alttan da yapılsa, bu düşük riskine yol açmaz. Bu konuda gebe kadınlar genellikle çekinebilir. Ancak doktorunuz bunu uygun görürse, alttan ultrasonografi yapılmasında sakınca bulunmaz.

Bebeğin ense kalınlığı artmış olarak tespit edilirse, bunun bazı sebepleri olabilir. Bu sebepler arasında Down sendromu ve Turner sendromu başı çeker. Bunun dışında diğer kromozomal anomaliler, Noonan sendromu gibi özel sendromlar, kalp anomalileri gibi sorunlar ense kalınlığının artmasına neden olabilir.

Bebeğin Ense Kalınlığı Artarsa Ne Yapılmalı?

Yapılan ölçümde ense kalınlığı artmış olursa, hemen aile bu konuda bilgilendirilir ve gereken ek işlemler uygulanır. Bunun sadece ense kalınlığı olduğu ya da kistik higroma olduğu incelenir. Eğer kistik higroma olursa, bebekte anomali çıkma olasılığı yükselir. Ense kalınlığı artmış olursa, kromozom anomalisi oranı %15 kadar olur. Böyle durumlarda ayrıntılı ultrasonografi çekilir, amniyosentez yapılır yani bebeğin eşinden parça alınır. Gebeliğin 20-22 haftalarında ise bebeğin kalbi ekokardiyografik değerlendirmeye alınır.

Ense kalınlığı artmış olursa, gebelik ilerledikçe bu oran azalacaktır. Bu daha sonra ultrasonda görülmez. Böyle bir gelişme hastalığın iyileştiğini göstermez. Sonraki testlerde sorun tespit edilirse, aile bilgilendirilerek bir karar verilir. Testlerin normal çıkması halinde, bebeğin normal olduğu da söylenemez. Bazen sendromlar doğum sonrasında etkili olabilir. Ancak testlerin normal çıkması bebeğin normal olduğunu daha fazla düşündürür.